Marcos Viso.OURENSE. 1973

”Vou mirar para o chan. atento á miña pel. para recoller anacos de min cando me esqueza. de todo. vounos meter en caixas. os anacos. e escribirei nelas as datas que xa non recordo. E as feridas latentes. oxalá as esqueza tamén. vou andar atento ao chan, aos anacos de pel que vou deixando polas noites pra saber voltar”

Arquitecto técnico, Ilustrador e Artista Plástico que acolle o trazo expresivo como unha nova dicción plástica ata culminar co emprego de formas e poliedros como un novo xeito de respirar e de comprender o baleiro.